3.5.12

Recibimos ao escritor RAMÓN CARIDE OGANDO

Esta mañá tivemos o encontro co escritor Ramón Caride Ogando que amablemente nos falou da súa traxectoria no mundo da literatura, desde aquela primeira novela de xénero: Xogos eléctricos de hai vinte anos ata a súa máis recente publicación Exogamia 3.0.
Os rapaces fixéronlle preguntas relativas á súa obra en xeral e en concreto desta última que tiñan lido; falouse do porque do xénero escollido (relatos), da temática ecolóxica, dos finais abertos a mantenta, dos personaxes (algún deles curiosamente coindientes, nalgúns dos seus aspectos como nomes, actuacións... coa realidade), da explotación dos nenos, etc.
Caride explicoulles que basea os seus relatos en feitos reais, ensinoulles unha serie de noticias publicadas nos xornais, as cales utilizou para documentarse ou que mesmo lle proporcionaron ideas para os argumentos dos relatos; o fío común que os une é as inxuntizas que se cometen no mundo, a explotación dos demais, a manipulación dos homes e das mentes.
Os alumnos fixeron as súas críticas á obra (positivas e negativas), e el confirmounas ou rebateunas con moi boa disposición. Grazas por acompañarnos sr. Escritor.


Visitounos Ramón Caride Ogando on PhotoPeach

2.5.12

LOS JUEGOS DEL HAMBRE: Novela e filme

En Barcelona, na posta en común, os chicos e chicas dos nosos clubs "En el país de Alicia", reflexionan e debaten sobre a novela e o filme do último best-seller da literatura xuvenil: Los juegos del hambre:

30.4.12

LECTURAS DEBUXADAS no club de lectura de Banda Deseñada

Estamos lendo Emigrantes, unha obra de Shaun Tan. Emigrantes
é un libro ilustrado sen palabras, unha novela gráfica silenciosa. A través dunha serie de imaxes conectadas, conta a historia dun emigrante anónimo que deixa o seu país natal en penosas circunstancias, cruza un océano ata chegar a unha nova cidade e aprende como vivir nela.
Na última sesión charlamos sobre os comentarios de Shaun Tan relativos a súa obra: 
"Unha das razóns fundamentais polas que decidín prescindir do texto foi destacar este principio: o protagonista non pode ler nin comprender nada, así que o lector tampouco debería poder."

"O estilo das ilustracións xorde sobre todo desas vellas fotografias cor sepia, auténticos documentos da vida social dos séculos xix e principios do xx, e dalgún modo o libro compórtase como unha película muda, silenciosa."
"Confío en que o meu libro se "lea" en parte, como unha novela sobre inmigración, pero tamén que vaia máis aló de calquera cuestión social: que se entenda como as circunstancias poden cambiar inevitablemente na vida de todos nós, e como as persoas aprenden a adaptarse e a aceptar as novas situacións, sen importarlles o estraño ou desconcertante que parecen ao principio."
En xeral, aos alumnos gustouelles Emigrantes, resultoulles diferente, novedoso na forma de comunicar e de contar historias. Algúns deles, os que tamén emigraron e viviron unha situación similar, sentíronse moi indentificados coa obra. Foi unha reunión entretida e interesante!